my skin is black

my skin is black

?τι είναι κάτι σαν τζαζ σαν κάτι είναι τι?

ο μαύρος ήχος είναι ζεστός και ο λευκός είναι καλός κρυστάλλινος

και τανάπαλιν

πάει η εποχή που έκλεινες τα μάτια και ξεχώριζες το χρώμα τώρα πρέπει τα μάτια σου δεκατέσσερα γιατί όλοι παίζουν τον κ..ο τους και δεν γίνεται τίποτα αν δεν μελετάς τις τζαζ γραφές

είναι κάτι αναγκαίο αν και χωρίς πολύ πολύ γιατί θα σου στρίψει στο τέλος και θα παίζεις ιστορίες άλλων χωρίς να προχωράς το time

επικοινωνία συνομιλία αντίστιξη groove swing δεν πάει πουθενά χωρίς αυτό αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι μπορείς σε λίγο πιο ευρωπαϊκό δεν είμαι σίγουρος τι εννοούν ξέρεις αυτό με ένα τρόπο γίνεται αλλιώς δεν έχει γούστο όπως κουνάνε τους γοφούς κτυπάνε το δάκτυλο

είναι σαν ένα μυστικό που και να το πεις πάλι μυστικό παραμένει γιατί και συ ο ίδιος αν και το ζεις δεν το κατέχεις μέχρι βαθιά πάει και πιο πολύ και μετά κι άλλο

σαν να έρθει κάποιος να παίξει μια ιδέα να σ’ αγγίξει εκεί που έχεις ξανακούσει αλλά τώρα είναι πάλι νέα ότι παίζεις μπορεί να παιχτεί και δεν μπορεί μιας και ποτέ δεν θα είναι ίδιο

αλλά και τα ίδια των άλλων είναι φοβερά όταν τα ξεδιπλώσουν μπροστά σου και τρέχεις μήπως σου ξεφύγει η ροή ο ήχος η ιδέα το time το groove το sound

ο καθένας θέλει να τα χώσει δεν ξέρει που το πάει είναι ένα ταξίδι κάπου κοντά μάλλον όπου μπορεί κανείς

τελικά ο ήχος είναι και η υπογραφή του παίκτη κάθε λέξη απαντάται συναντάται χαιρετίζεται προστίθεται αφαιρείται και αν δεν το σκεφτείς πολύ έχεις κάτι όμορφο μερικές φορές τόσο τέλειο που σου φέρνει δάκρυα

άλλες κοιτάς γύρω δεν θέλεις τίποτα σε κάλυψαν οι ιστορίες οι ήχοι η συνομιλία καθώς χειρίζεσαι τον χρόνο δεν ξέρεις τι θα σε βρει αύριο

στην αρχή το νιώθεις σαν ηλεκτρισμό ο καλός τζαζίστας είναι γεννήτρια φάρος πολύμπριζο δονητής μιλάει την κοινή γλώσσα και την ακατανόητη αλήθεια λέει μια ιστορία και αφού την πει πρέπει να την ξεχάσει όπως είναι

άλλωστε ο μύθος θα συνεχιστεί κάποιος άλλος θα τον ξαναπεί σαν ένα σόλο στα τύμπανα ένα bass line με super time μερικά διαμαντένια voicings στο πιάνο το blues της κιθάρας και η ανάσα του πνευστού η ζέστα της φωνής σου λέει κάτι στιχάκια μην παρασύρεσαι γιατί δεν είναι αυτό που νομίζεις

qua qua qua shoobe dua zookele bop skoo bap doo bap jean dji ki dean zoot be doom dam doon dubs babs gabs shooka labs tsiki  djoum skoop scat skediou bap bitidi trialaloin kickaroonie hratcha to ononoto doodley doo skat dat zippedy dooh zement mexter purtie purtie skit skatley doo bah datley doooh badoo bedoo bahskat qoom quat skat dat soup zoup de loup zookele bop shoo be dua qua qua qua

ότι και να γίνει πάντα επιστρέφεις στο θέμα στη βάση σου σαν να λέμε καμιά φορά δεν είναι καν στο ίδιο μέρος και στον ίδιο χρόνο

όχι φίλε εδώ δεν είσαι ασφαλής τι σημαίνει τραγουδάς παίζεις μουσική εδώ δε σπάμε πιάτα εδώ πεθαίνεις και ξαναγεννιέσαι να αυτό είναι τζαζ τα κομμάτια του puzzle ξαναμπαίνουν μόνο πρόσεχε μην βρεθείς αγνώριστος

δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό κάποιος θα ξέρει να τα πει και καλύτερα είναι ανώτερο κάλεσμα κάτι σαν τον πάπα αλλά και εδώ όλα επιτρέπονται και δεν είναι σίγουρο αν θ’ αντέξεις πολύ λίγο πολύ σαν τα worksongs

ερώτηση απάντηση έρωτας πάθος ισορροπία τρέλα ηρεμία αναβρασμός κούνημα groove swing beat διάβασμα γράψιμο sax talk πες το όπως θέλεις σ’ όποιον θέλεις θα το καταλάβει δεν θέλει πολύ όλοι που ξέρουν έχουν το τζαζ real book of life σε 600 λέξεις

                                             Δημήτρης Βασιλάκης

                                             01/2010
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Momento
http://www.culturenow.gr/people/Δημήτρης_Βασιλάκης:_My_skin_is_black.html